Der Weisse Ring in Lech

Want 22 pistekilometers is voor de meeste wintersporters een peulenschil. Het is dan ook niet de bedoeling om Der Weiße Ring zo snel en hard mogelijk te nemen. Dat wil zeggen, wanneer je een vakantieganger bent en wilt genieten van je dag op de piste. Want één keer per jaar wordt deze route omgetoverd tot een racebaan en is het de bedoeling dat je 'Der Ring' in een zo kort mogelijke tijd aflegt.

In Lech nemen ze deze wedstrijd zeer serieus. Een elitegroepje van ongeveer 1000 mensen mogen hier aan mee doen en leggen het parcours in iets meer dan een uur af... Inclusief liften! Het skigebied is op deze dag dan ook afgesloten voor de normale recreant.

Maar voor de meeste wintersporters is de 'Der Weisse Ring' gewoon een heerlijk stukje skigebied in Ski Arlberg waar je volop kunt genieten van al het moois in de bergen boven Lech.

De dag begint in Lech met de Rüfikopf gondel naar de gelijknamige top op 2362 meter. Vanaf dat punt begint het genieten eigenlijk al. Een fantastisch uitzicht over het dal, een kopje koffie in het restaurant of gelijk de piste op en beginnen aan de tocht. Wanneer je boven komt met deze grote gondelbak krijg je meteen een voorproefje van het uitzicht en liggen de eerste pistes al op je te wachten. Het bloed gaat sneller stromen en de pistes liggen er 's ochtend uitmuntend bij. Wij kunnen niet wachten om te beginnen.

Het eerste deel van de route brengt je naar een sleepjeslift, de Schüttboden. Deze sleeplift bereik je door een skiroute te nemen (de 181) of een geweldig mooie blauwe piste (180), Wat meteen opvalt aan dit deel van het skigebied is dat je in the middle of bloody nowhere bent.

Wanneer je het treft met het weer en het zicht goed is val er in dit eerste deel van de tour genoeg te zien. De natuur is hier ongerept en de pistes liggen er idyllisch bij. Waar je net nog in het mooie en levendige Lech liep, daar lijk je nu alleen op de wereld. Dit deel van Ski Arlberg is namelijk nog vrij ongerept. Een prestatie op zich wanneer je naar de skimap kijkt. Want werkelijk overal zijn pistes in dit skigebied dat meer dan 300 pistekilometers telt. Hier vergeet je dat snel. Over het algemeen is het rustig op deze route, zie je ongerepte bergen om je heen en zeker in de eerste helft van Der Weisse Ring, waar wij ons nu bevinden, is er geen vervuiling van liften of andere grote bouwwerken

Na dat je in de Schüttboden hebt gezeten ski je verder in het zonnetje op weg naar de Trittalp lift. Langzaam maar zeker kom je dan in het skigebied uit van Zürs. Zürs is het rustigere en kleinere broertje van Lech. Mocht je hier de skitour willen afbreken dan kan dat en staan er bussen klaar om je binnen 5 minuutjes terug te brengen naar Lech. Maar dat raden we niemand aan, je gaat namelijk nog een paar schitterende delen van de route missen wanneer je hier al stopt met de tour.

Boven aan de pistes rond Zürs ski je duidelijk weer wat meer in de 'bewoonde wereld'. De pistes kruizen elkaar regelmatig en de liften doemen weer op in het landschap. Dit is namelijk het deel waar Vorarlberg, via de route naar Stuben, het skigebied verbindt met Tirol.

Het minstens net zo beroemde Sankt Anton ligt vanaf hier niet ver meer en zijn via de Trittkopf gondels snel te bereiken vanaf dit deel van Der Weisse Ring. Maar we zijn hier voor 'Der Ring', dus Sankt Anton laten we letterlijk links liggen en wij vervolgen onze weg naar Zürs, alwaar je met de skibrug over de weg aan de andere kant van de berg uitkomt en je met de Zürsersee lift boven Zürs uitkomt aan de kant richting Zug.

Nu heb je een lastige keuze om te maken... koffie met Sachertorte boven in het het restaurant Seekopf of door met route. Het mooie aan de route van 22 kilometer is dat je deze namelijk makkelijk op een ochtendje kunt doen. Zonder haast, zonder stress heb je deze route tussen 09.00 en 12.00 gedaan. Dat houdt in dat je na de lunch nog een paar mooie pistes kunt nemen. Een andere optie is overal even stoppen. Bijvoorbeeld hier in het restaurantje op de top boven aan Zürsersee. Lekker even genieten van het mooie weer, het terras op en even het vochtpijl weer aanvullen met een grosse schiwasser.

Wij vervolgen onze weg richting Zürs en niet lang na dat we weer op pad gaan is eigenlijk het eerste beeld weer terug; rust en ruimte. Dit deel van de route is niet altijd open. Vroeg en laat in het seizoen is de skiroute richting Zug dicht, maar 80% van het seizoen kun je gewoon je weg vervolgen naar Zug. Mocht de skiroute wel dicht zijn dan kun je Zürs de skibus terug nemen naar Lech. De skiroute andersom terug nemen is geen optie omdat het eerste deel van Der Weisse Ring eenrichtingverkeer is. De pistes brengen je naar Zürs, maar niet naar Lech via deze kant.

De eerste lift die je tegen komt is een nostalgische tweezitter; De Madloch. Een authentiek stukje Ski Arlberg waar sommige wintersporters van houden en sommige met bibberende knietjes in zullen zitten. Wij zijn er nu met kaiserwetter, maar we kunnen ons zo voorstellen dat wanneer je in dit liftje zit met sneeuw en wind het comfort per seconden naar beneden gaat. Maar goed, wij zitten in de Madloch met de zon op onze toet, dus ons hoor je niet klagen.

Aan het einde van deze lift beginnen er enkele skiroutes richting Zug. Dit is ook het deel die niet altijd open is en je tocht over Der Weisse Ring kan eindigen. We merken na een paar honderd meten skiën ook waarom. Het gehele stuk ligt in de schaduw, de sneeuw is er hard, de skiroute is vrij stijl en er rollen af en toe wat steentjes over de piste.

Aan het begin van deze route staat er ook gemeld dat dit alleen mag worden betreden door geoefende skiërs. Schik hier niet al te veel van, want iedere skiër die niet beginner is kan hier prima zonder problemen naar beneden wanneer je dit in je eigen tempo doet. De skiroute is te vergelijken met een normale rode piste. Niks aan de hand dus, goed opletten en voor je het weet zie je Zug al weer liggen tussen de bomen.

Het laatste stukje richting Zug is weer vlak en prima te doen. Wanneer je al een paar dagen in Lech hebt geskied herken je eigenlijk al vanaf beneden waar je bent, ondanks dat je wellicht alleen nog maar boven bent geweest. Boven aan de Zugerberg ligt namelijk het Belmalp restaurant. Een werkelijk schitterend terras en restaurant op een eigen deel van de berg met uitzicht over een groot deel van het gebied.

Wanneer je naar Lech op wintersport gaat moet je zeker even een keer stoppen in dit restaurant en een drankje doen op dit beroemde bergpuntje.

Vanaf dit punt kom je op de pistes uit waar je de rest van je wintersportvakantie ook op skiet. Het laatste stukje via Oberlech naar Lech is vanaf dit punt niet ver meer en zonder liften te nemen.

Ben je de skidag nog niet zat kun je vanaf hier ook gemakkelijk afwijken van de route en Der Weisse Ring laten voor wat het is en verder richting Warth en Schröcken of de andere kant op naar de Zuger Horn en de Zuger Hochlicht. Maar wij adviseren om het laatste stukje van de route ook nog even af te leggen. Want het laatste deel brengt je langs Oberlech. En Oberlech is in onze ogen één van de meeste mooie chaletdorpjes in Oostenrijk. Beter en mooie dan dit wordt het niet. Oberlech is omringd door de mooiste pistes en de beste terrasjes. Wat ons betreft bestaat een wintersportvakantie uit genieten op de piste en naast de piste en precies dat is wat je in Oberlech vindt.

Als je Oberlech uit gaat is het nog maar een kort stukje naar Lech en ben je weer terug bij het beginpunt.

Lech is een mooi dorp. Niet te groot en niet te klein en als je van genieten houdt zijn de mogelijkheden in Lech bijna onbeperkt. Wanneer je hier naar toe gaat op wintersport doe dan zeker Der Weisse Ring een keertje op je gemak. Je zult zien dat het een route is waar het woord 'genieten' centraal staat. Rustige pistes, veel blauwe pistes met her en der een uitdagend stukje. Mooie restaurantjes en terrasjes onder weg en met 22 pistekilometers ben je ruim op tijd weer terug in Lech voor de tweede helft van je vakantiedag.

Proost. Ivo & Jasper